دکتر نجفی: انقلاب ما سرخ، خشن یا خونین نبود که از این جنبه، برجستگی ویژه‌ای دارد. حتی انقلاب فرانسه که منادی حقوق‌بشر شمرده می‌شود، گیوتین‌هایش پرآوازه و مشهور است؛ هزاران نفر به گیوتین سپرده شدند و سرها بود که فرومی‌افتاد! چنین پدیده‌ای در انقلاب اسلامی سابقه نداشته است.
برنا: در صورت مهیا بودن چنین صفاتی و چنین سلوکی، برخورد سلبی و حذفی، جای خود را به پذیرندگی و مدارا می‌دهد؛ خشم و تفرعن جای خود را به مهر و فروتنی می‌دهد؛ در یک کلام، وفاق ملی محتاج دریادلی یا به اصطلاح خودمانی «دل‌گُندِگی» است.
دکتر نجفی: بررسی تفکر استاد داوری اردکانی در سه حوزه تمدنی نشان می‌دهد که در قیاس با بسیاری از فلسفه‌خوانده‌ها در رأس تأثیرگذارها بوده است. نظرات این فیلسوف درباره سه حوزه و دوره تمدنی تعامل اسلام و ایران مهم است؛ دوره اول که مرحوم مطهری نیز به آن پرداخته است در آثار دکتر داوری بسیار مهم جلوه می‌کند. این دوره مربوط به عصر طلایی ایران و اسلام در قرن سوم و چهارم هجری و بیشتر درباره تاریخ علمی اسلام و ایران بوده است.
دکتر محقق داماد: حکیمان باید جامعه دینی را از جهل نجات دهند. اندیشه‌ورزی براساس استدلال، برهان و جامعه را آشنا با خِرد کردن، کار حکیمان است و خِرد دینداری کردن و دینداری خرد ورزانه از ویژگی‌های حکیمان است.
ادعای فروپاشی جامعه ایران در دوره کنونی یک حرف بی‌اساس است چراکه جامعه ایرانی دوران سخت بسیاری گذرانده است؛ ورود اسلام به ایران و حمله مغول دورانی بود که با وجود مشکلات زیاد جامعه ایرانی را دچار فروپاشی نکرد.
دکتر زلفی‌گل: اگر حمایت از رشته‌های علوم انسانی صورت نگیرد، ظلم به آیندگان است
بسیاری از افراد به علوم انسانی علاقه دارند ولی فقط به دلیل دغدغه‌های اقتصادی به سراغ رشته‌های دیگر می‌روند/ فکر از حکیمان و اجرا از حاکمان. شما راهکار بدهید ما می‌شویم مسئول اجرای راهکارهای شما....
خط تحریفی ارتباط سردار سلیمانی با رهبری را کمرنگ نشان می‌دهد. یکی از ویژگی‌های این خط تحریف آن است که نگذارند این جریان بزرگ به عمل اجتماعی و خط سیاسی تبدیل شود. یعنی می‌آید ویژگی‌های سردار و حتی «قهرمان ملی بودن» را مطرح می‌کند، اما می‌گوید سردار برای همه ملت است و چرا شما می‌خواهید استفاده سیاسی کنید؟! همین مسائل باعث می شود وحدت ملی خدشه‌دار شود.
دکتر نجفی: «ذات هویت ایرانی» هیچگاه آسیب ندیده و در طول تاریخ تقویت هم شده است، اما «پیرامون» با آسیب‌هایی مواجه شده است و دلیل این آسیب‌ها، گسست‌های فرهنگی متعددی است که بیشتر آنها از دوره مشروطه به بعد صورت گرفته است.
