گزارش نشست «چگونه فلسفه را کاربردی کنیم؟»

سومین پیش‌نشست، دومین همایش ملی فلسفه برای کودکان و نوجوانان با عنوان «چگونه فلسفه را کاربردی کنیم؟» 16 آذر‌ماه 1404، با حضور دکتر یوسف نوظهور (دانشیار دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی)، دکتر سعید ناجی (استادیار گروه مطالعات فکرپروری برای کودک و نوجوان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) و دکتر سیدنورالدین محمودی (استادیار گروه مطالعات فکرپروری برای کودک و نوجوان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی) در دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.

کاربردی‌شدن فلسفه یک ضرورت است
در ابتدای جلسه دکتر نوظهور، دبیر پیش‌نشست، ضمن تبریک روز دانشجو به اهمیت کاربردی‌کردن فلسفه در زندگی فردی و اجتماعی اشاره کرد. او توضیح داد، که فلسفه به عنوان فعالیتی منطقی و اندیشه‌ورز ما را به پرسش‌های بنیادین می‌کشاند و تفکر عمیق درباره مسائل مختلف را ترویج می‌دهد. 
او گفت: هدف از کاربردی‌کردن فلسفه تبدیل مفاهیم، ایده‌ها و روش‌های فلسفی به ابزارهایی است که در حل مسائل زندگی در حوزه‌های فرهنگ، اخلاق، سیاست، هنر و سایر عرصه‌ها به کار گرفته شوند. او اضافه کرد، که این رویکرد می‌تواند کیفیت زندگی انسان‌ها را بهبود ببخشد و زیست آن‌ها را غنی‌تر کند. همچنین فلسفه در بهبود روابط سازمانی، احترام متقابل و حل اختلافات نقش‌آفرین است.

بازی‌های فلسفی کودک را سوی معنا می‌برند
دکتر ناجی به‌عنوان دومین سخنران حاضر در جلسه به انجام یک نمونه از بازی‌های فبکی پرداخت. 
او با تعریف‌کردن یک سناریو، شرکت‌‌کنندگان را وارد یک داستان کرد و آن‌ها را در موقعیتی فرضی قرار داد تا حاضران از بین سه حیوان عنوان‌شده، یکی را انتخاب می‌کردند و برای انتخاب‌شان دلیل می‌آوردند. 
در ادامه دلیل انتخاب خود و ویژگی‌های آن حیوانات مانند قدرت، آزادی، معنویت، مفیدبودن و زیبایی مورد بحث قرار گرفتند. گروه‌ها در ابتدا، اولویت‌های خودشان را مشخص کردند. سپس به اولویت‌ها و دلایل گروه‌های دیگر گوش دادند و به خوداصلاحی پرداختند. 
در انتهای این قسمت از جلسه اعضاء اقرار کردن، که بهتر است این مفاهیم باهم در توازن و هم‌پوشانی قرار گیرند. همچنین بیان کردند، که اهمیت هر مفهوم بسته به دیدگاه‌های مختلف متفاوت است‌. با این حال، همگی در راستای رسیدن به زندگی معنادار، آرام و سرشار از ارزش‌های انسانی قرار دارند.

تعامل کودک در حلقه فبک، به خودشناسی او کمک می‌کند
دکتر محمودی، آخرین سخنران نشست، به موضوعات مختلفی درباره فرآیند یادگیری، فلسفه، خودشناسی و مفاهیم بنیادی انسان پرداخت و گفت: اینکه فرد صرفاً شنونده باشد و گاهی استدلال منطقی بیاورد، کافی نیست؛ بلکه باید احساسات و عواطف فرد در موقعیت‌های مختلف درک شوند، تا مفاهیم مختلف به‌طور کامل درک شوند.
او همچنین اضافه کرد، که فلسفه به‌عنوان ابزاری عمیق برای شکستن سطح و رسیدن به عمق معنا معرفی می‌شود. این نقطه همان جایی است، که پرسش‌های بنیادین و کاوش در چیستی و چرایی‌ها انسان را به شناخت خود و جهان نزدیک می‌کند.
دکتر محمودی به نظریات نیچه درباره اراده معطوف به قدرت و اهمیت شناخت چیستی اشیاء اشاره کرد و بیان کرد: در حلقه‌های گفت‌وگو و فعالیت‌های تعاملی فبک(فلسفه برای کودکان) خودشناسی صورت می‌گیرد. حلقه جایی است که کودک استدلال‌کردن را یاد می‌گیرد، معنای زندگی را پیدا می‌کند و جایگاه خود را در جهان می‌یابد. 
او در بخش پایانی سخنرانی‌اش بر اهمیت «خود اصیل» در فلسفه اسلامی و نظریات فیلسوفانی مانند فارابی و ابن‌سینا اشاره کرد که تغییر رفتار کودکان و درک مفاهیم توسط آن‌ها پس از حلقه‌های گفت‌وگو و آموزش‌های تعاملی، نشان‌دهندة اهمیت این روش‌ها در یادگیری و رشد شخصیت‌شان هستند./پایان
تنظیم گزارش: مهراوه مجتهد