گزارش مشرق‌نیوز در مورد فضای آموزش عالی کشور و ...
پاتک مدیر دانشگاهی انقلابی به تبلیغات لیبرالیست‌ها
وبگاه مشرق نیوز در گزارشی پیرامون فضای آموزش عالی کشور به مسائلی اشاره کرده و به کاربردی‌تر کردن علوم انسانی و مسئله‌مندسازی آن در نسبت با دغدغه‌ها و چالش‌های امروز تمدن اسلامی_ایرانی از نگاه دکتر نجفی، رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی پرداخته است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، در این گزارش همچنین به حواشی انتخاب دکتر موسی نجفی، پرداخته شده که خود از استادان و اعضای هیأت علمی این مرکز به‌شمار می‌رود و به‌خوبی با نقاط ضعف و قوت پژوهشگاه آشنایی دارد.
در ادامه گزارش مشرق‌نیوز از نظرتان می‌گذرد:
موسی نجفی، نامی است که اهالی علوم انسانی در کشور ما به خوبی می شناسندش و حتی اگر به لحاظ سیاسی و اعتقادی در نقطه‌ی مقابل او باشند، معمولاً به این اذعان دارند که او یکی از اهالی اصیل این حوزه است که به پشتوانه‌ی مطالعاتی قوی خود، حرف برای گفتن دارد. او از معدود استادان علوم انسانی در کشور ما که صاحب نظریه است و در باب تمدن ایرانی_شیعی، هم مکتوبات گسترده‌ای دارد و هم استدلال‌های قابل تأمل.
نواده‌ی مرجع بزرگ دوران مشروطیت در اصفهان، آقا نجفی اصفهانی، علاوه بر کار علمی، سال‌هاست که در زمینه‌ی تربیت نیروی آکادمیک که مانند خود او به بحث تمدن ایرانی_شیعی علاقه و تعهد داشته باشند، مشغول است. در فضای آموزش عالی ما که به هر دلیل، نوعی سکولاریزم و لیبرالیسم آشکار و نهان بر ذهنیت استادان غالب است، دکتر نجفی از همین بابت انگشت‌نما و طبعاً مورد خصومت و تقابل بوده است.
از همین‌رو، وقتی در تابستان گذشته، نام او به‌عنوان گزینه‌ی اصلی ریاست پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، جایی که نجفی سال‌ها به تدریس مشغول است، مطرح شد، انگشت‌ها روی ماشه رفت تا در یک عملیات روانی_تبلیغاتی هماهنگ، از قرار گرفتن قریب‌الوقوع یک تندروی آکادمیک بر رأس این مجموعه اعلام خطر کنند.
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی یکی از مراکز اصلی تولید محتوای علوم انسانی در کشور است و برای لیبرالیست‌ها از دست رفتن این سنگر، ضربه‌ای دردآور و راهبردی محسوب می‌شد. طبق این تبلیغات، دکتر نجفی (از متفکرانی که رهبر انقلاب عنایت ویژه‌ای به مکتوبات او در حوزه تمدن ایرانی_شیعی دارد)، قرار است با داس در رأس پژوهشگاه قرار بگیرد و همه نیروهایی را که از لحاظ سیاسی با طرز فکر او متفاوت هستند، درو کند و فضای علمی و فرهنگی بسته و مرده‌ای را بر این مرکز مهم علوم انسانی کشور حاکم سازد.
اما وقتی در نهایت دکتر نجفی از سوم بهمن سال گذشته رسماً سکان مدیریت پژوهشگاه را در دست گرفت، همه تبلیغات و عملیات روانی مخالفان سرسخت خنثی شد. نه تنها خبری از داس و درو و بگیر و ببند و بستن نبود، که این استاد کهنه‌کار و صاحب‌ایده در علوم انسانی، ضمن دراز کردن دست همکاری با طیف‌های مختلف فکری در پژوهشگاه، خط قرمز خود را صرفاً خطوط قرمز اصلی اتقلاب، یعنی ولایت و امنیت ملی اعلام کرد.
طبق این میثاق، هر یک از نیروهای آکادمیک رسمی پژوهشگاه، با هر طرز فکری، اگر نسبت به رعایت حریم این خطوط قرمز متعهد باشند، درهای پژوهشگاه به روی آنان باز است و امکانات مجموعه برای کار علمی در اختیار آن‌ها خواهد بود. از این‌رو، برعکس تبلیغات شدید قبلی مبنی بر ملتهب شدن فضای این مرکز آموزش عالی با حضور نجفی، کم‌ترین تنش و التهابی در فضای کار و اقدامات علمی آن ایجاد نشد.
جالب این‌جاست که از قضاء، این لیبرالیست‌ها و غرب‌گرایان حاکم در فضای آموزش عالی کشور بوده‌اند که با تفکر انحصارطلبانه همواره به‌دنبال یکدست کردن فضای آکادمیک با همفکران و هم‌حزبی‌های خود بوده‌اند و ماجرای کذایی «بورسیه‌ها» که حمله به آبرو و اعتبار بسیاری از افراد بود و در نهایت پوچ و جعلی بودن آن اثبات شد، دست‌پخت همین انحصارطلبی و تمامیت‌خواهی در ابتدای دولت روحانی بود. با این‌حال، آن‌ها همواره چهره‌های وابسته به انقلاب را به تمامیت‌خواهی متهم کرده‌اند.
البته، از سوی دیگر، رئیس جدید پژوهشگاه در اقدامی انقلابی، همکاری پژوهشگاه را با تمام نیروهایی که بدون داشتن مدرک علمی مرتبط و بدون در دست داشتن پروژه‌های علمی منطبق با خط مشی آکادمیک پژوهشگاه، از حقوق، مزایا و امتیازات استفاده می‌کردند و هیچ ارتباط سازمانی رسمی هم با آن مرکز نداشتند، قطع کرد. بیشتر این افراد، چهره‌های سیاسی نزدیک به دولت‌های یازدهم و دوازدهم بودند که به پاداش همسویی و هم‌راستایی با دولت، برای آن‌ها در پژوهشگاه کارسازی شده بود و عملاً نه وقت و توان و نه حتی اراده‌ی کار علمی نداشتند. این اقدام، در جهت بهینه‌سازی و عادلانه کردن هزینه‌کرد بودجه و اعتبارات پژوهشگاه بود که علی‌الاصول باید برای کار هیأت علمی و دانشجویان و کارمندان رسمی پژوهشگاه هزینه می شد.
از آن‌جا که انتصاب دکتر نجفی به ریاست پژوهشگاه در مقطع زمانی نزدیک به پایان سال بود، در یک اقدام انقلابی و مردمی دیگر، با دستور رئیس جدید، به واسطه‌ی تنگنای بودجه‌ای و تأمین نشدن همه اعتبارات این مرکز، عیدی و پاداش همه کادرهای «مدیریتی» پژوهشگاه و در رأس آن، رئیس و معاونان او، لغو شد. نجفی برای این که انقلابی و مردمی بودن را صرفاً در حرف و شعار نگه ندارد، دستور داد که تمام امکانات رفاهی مرتبط با پژوهشگاه، در اختیار تمام پرسنل قرار بگیرد.
باز هم باوجود تبلیغات سوء قبلی، مبنی بر اقتدارگرا و خودرأی بودن موسی نجفی، رئیس جدید پژوهشگاه با هدف هر چه دموکراتیک‌تر اداره شدن پژوهشگاه، تلاش کرد در همین چند ماه با برگزاری همه شوراها و جلسات به تعویق افتاده، بخش‌های مختلف مدیریتی دانشگاه را به اعضای هیأت علمی، با سلایق و تفکرات سیاسی مختلف تفویض کند.
نکته مهم دیگر در مشی مدیریتی این مدیر آکادمیک انقلابی این است که از آن‌جا که به لحاظ رزومه علمی، سابقه تدریس و کارنامه تالیفی «واقعی» و «عینی»، بر اساس سلسله مراتب رشد کرده و بعد از سال‌ها تدریس در پژوهشگاه و تشکیل پژوهشکده اندیشه و تمدن اسلامی در آن، به‌صورت طبیعی برای مدیریت پژوهشگاه مطرح شد، وامدار هیچ زدوبند و توصیه و داد و ستد پشت‌پرده‌ای نبوده، و از همین‌رو، با نوعی اعتماد به نفس، برنامه‌ریزی برای بازبینی در آیین‌نامه ارتقاء و شیوه‌نامه ترفیع اعضای هیأت علمی را با تمرکز هر چه بیشتر بر عملکرد علمی افراد، در دستور کار قرار داده است.
مضافاً این که، در جهت هر چه بیشتر پیوند زدن تئوری و عمل، به‌دنبال آن است که توان و ظرفیت پژوهشگاه را در جهت حضور فعال‌تر جهت تولید محتوای علمی در راستای احیای تمدنی کشور بسیج کند. به عبارت دیگر، کاربردی‌تر کردن علوم انسانی و مسئله‌مندسازی آن در نسبت با دغدغه‌ها و چالش‌های امروز تمدن اسلامی_-ایرانی رؤیای قدیمی دکتر نجفی است که قصد دارد تا حد امکان آن را عملی کند./پایان
نظر شما :