دکتر گلشنی: باید نگاه کلی به علوم انسانی تغییر کند

دکتر گلشنی در جلسه شورای بررسی متون:

باید نگاه کلی به علوم انسانی تغییر کند

سخنرانی دکتر مهدی گلشنی، عضو شورای بررسی متون و کتب علوم انسانیِ پژوهشگاه، با موضوع «فرهنگ، علوم انسانی و پیشرفت کشور» در نشست ۲۳۱ این شورا روز اول مهرماه ۱۴۰۰، به‌صورت وبیناری برگزار شد.

در ابتدای این نشست دکتر حسینعلی قبادی، رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی  ضمن عرض خیرمقدم به دکتر گلشنی گفت: مهم‌ترین نیاز امروز، امکان همکاری میان فنی و مهندسی و علوم انسانی با هم است.
وی در ادامه ضمن پاسداشت هفته‌ی دفاع مقدس عنوان کرد: از طریق پیوند و هم‌افزایی علوم انسانی و هنر بهتر می‌توان ارزش‌های دفاع مقدس را به نسل آینده منتقل کرد.

در ادامه، دکتر گلشنی به ایراد سخن پرداخت و گفت: مسئله‌ی فرهنگ، مهم‌ترین مسئله است اما متأسّفانه در جامعه با عینک فرهنگی به امور نگاه نمی.شود.در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز گفته‌ام که فرهنگ ما نه شرقی، نه غربی و نه اسلامی است. در حالی‌که در اسلام همه چیز ابزاری برای رسیدن به معنویت است و علم و فناوری را برای فرهنگ و معنویت می‌خواهیم.
به گفته‌ی دکتر گلشنی، ریشه‌ی فرهنگ در علوم انسانی است اما متأسّفانه در کشور علوم انسانی، شأنی ندارد. البته نحوه‌ی ورود علم غربی به ایران نیز مؤثر بوده که ابتدا فنی مهندس، وارد شده و علوم انسانی شأنی نداشته است. این درحالی‌است که امروزه علوم انسانی در غرب شأن والای علمی دارد.

دکتر گلشنی در ادامه به تجربیات کشورهای غربی در بهاء دادن به علوم انسانی پرداخت و گفت: افزودن علوم انسانی به علوم فنی و تجربی به یک ضرورت در غرب تبدیل شد چراکه تکنیک به خدای جدید انسان تبدیل شده است و لازم به‌نظر رسید که به علوم انسانی میدان بیشتری داده شود. باید نگاه کلی به علوم انسانی تغییر کند و گروه‌های علوم فنی و مهندسی، جایگاه علوم انسانی و نقش آن را به عنوان مکمل فرهنگی و هویتی بپذیرند.
این استاد مطرح دانشگاه در ادامه افزود: علوم انسانی هویت‌ساز است چون فرهنگ هویت‌ساز است و این احساس حقارت کنونی ناشی از ضعف فرهنگ و ضعف علوم انسانی است که نمی‌تواند ارتباط میان نسل‌های کنونی با هویت تاریخی خود را برقرار کند. به گفته‌ی دکتر گلشنی یکی از دلایل ضعف فرهنگی کم‌اطلاعی از هویت و میراث تاریخی کشور است.
وی افزود: علوم انسانی به‌ویژه فلسفه به انسان دید کل‌نگر می‌دهد تا جهان را با عینک تخصصی خود نبیند. این درحالی‌ست که دانشکده‌های فنی، مهندسی و پزشکی با علوم انسانی بیگانه هستند و باید تغییر نگرش ایجاد شود و این علوم با هم همکاری و پیوند داشته باشند.