میزگرد گرامیداشت مولوی و بزرگداشت مهدیه الهی قمشه ای(مولوی شناس) برگزار شد
به همت معاونت فرهنگی و اجتماعی و پژوهشکده زبان و ادبیات، به مناسبت گرامیداشت مولوی و بزرگداشت مهدیه الهی قمشه ای(مولوی شناس) نشستی با میزگردی با حضور دکتر فاطمه راکعی، دکتر فریبا ملکیان(فرزند خانم قمشه ای) و افشین اعلا (داماد خانم قمشه ای) روز یکشنبه ۱۱ مهرماه در پژوهشگاه برگزار شد.
در ابتدای جلسه دکتر حسینعلی قبادی، رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، با اشاره به عشق ناب مولوی گفت: آنچه باعث شده تا جان مولوی با عاشورا و امام حسین(ع) پیوند ویژه‌ای داشته باشد شناخت عمیق و بی بدیل مولانا به ساحت حقیقت است. همانگونه که مولانا خود در غزلیاتش می گوید،
حسین کربلایی آب بگذار/ که آب امروز تیغ آبدارست
یا در غزل دیگری
کجایید ای شهیدان خدایی/ بلاجویان دشت کربلایی.
دکتر قبادی با اشاره به اینکه یکی از مسائل مهمی که در مورد مولوی مغفول مانده، قدرت مسئله‌شناسی اوست، گفت: مولوی را از نادر شاعرانی است که فلسفی زندگی می‌کرد و فلسفی می‌اندیشید. در واقع اندیشیدن مولوی فرافلسفی بوده و ذهنی سرشار از مسئله‌یابی نسبت به جهان داشته است. وی همچنین علت تمایز فیلسوفانی همچون سقراط، افلاطون، ابن عربی، هایدگر و.. را در خلق مفاهیم جدید بیان کرد و گفت آنچه که باعث شده مولوی نیز در این زمینه از بقیه متمایز شود خلق مفهوم جدید به‌ویژه مفهوم عشق و تسلط بر جهان هستی بوده است. نگاه مولوی به پدیده عشق و نوآوری در خلق مفهوم عشق نمایانگر عظمت مولوی است که نیازی به اثبات ندارد، مولوی تعریفی بی بدیل از اصطلاح عشق دارد که خود به نوعی خلق مفهوم جدیدی است، در دیدگاه مولوی عشق برزخی تلقی می‌شود که جهان درون را به جهان بیرون متصل می‌کند.
پس از پایان سخنان رئیس پژوهشگاه، دکتر پورنامداریان، عضو هیأت علمی پژوهشکده زبان و ادبیات فارسی در بخش دیگری از این مراسم با ارائه شرح حالی از مولانا گفت: کتاب مثنوی و غزلیت شمس در حوزه شعر تعلیمی و شعر غنایی که هر دو از کتابهای جاویدان ادبیات جهان‌اند و هیچ شاهکاری چه در غرب و چه در شرق به پای آنها نمی‌رسد، چشمه فیاض اندیشه های او در بیانی بسیاز جذاب و غیرقابل تقلید است که شامل بیش از سی و هشت هزار بیت است. که این مقدار شعر آن هم با بیانی در اوج زیبایی خود نشانی از ذهنی دریاوار و استعدادی کرانه ناپذیر دارد که نظیری برای آن نمی توان سراغ کرد.
دکتر پورنامداریان یکی از اساسی‌ترین اندیشه های مولوی در مثنوی را اندیشه او درباره انسان و عظمت مقام او دانست و گفت: او این عظمت را درباره خود به تجربه دریافته بود به همین سبب سخنان او درباره انسان بسیار تأمل انگیز و نافذ است.
این استاد زبان و ادبیات در اشاره به مقام انسان در نزد مولوی بیان کرد: مولوی با توجه به شمس و توانایی های معنوی او و همچنین با توجه به تحول عظیم خود و توسعه شخصیت و تولد ثانوی که در نتیجه برخورد با شمس در او پدید آمده بود، برای انسان مقامی عظیم و توانایی های بالقوه نامتناهی ای قایل می شود که از حدّ انسانی بسیار فراتر می رود، تا جایی که او را همه چیز می داند.
در ادامه این مراسم میزگردی با حضور دکتر فاطمه راکعی، دکتر فریبا ملکیان(فرزند خانم قمشه ای) و افشین اعلا (داماد خانم قمشه ای) و دکتر محمدنژاد رئیس پژوهشکده زبان و ادبیات برگزار شد.
دکتر محمدنژاد در ابتدای میزگرد با تأکید به نقش بی بدیل مولوی در تریوج و تحلیل اندیشه‌های ایرانی و عرفانی اسلامی، گفت: بانو مهدیه الهی قمشه‌ای با تحلیل‌های آموزنده خود، نقش مهمی در ترویج هویت ایرانی و اسلامی داشتند. بانو الهی قمشه‌ای با کلام و زبانی دلنشین موجب فهم و درک ساده اندیشه‌های مولوی شده و نقش ممتازی در ترویج اندیشه‌های مولوی داشته است.
پس از سخنان دکتر محمدنژاد، دکتر فریبا ملکیان(فرزند خانم قمشه ای) آثار برجای مانده مادرش را نام برد و گفت: مادرم الهی قمشه‌ای سراسر زندگی خود را به تحقیق و تفحص بر روی آثار مولانا داشته و هر دفتر مولانا را در یک جلد شرح داده تا جوانان امروزی بتوانند با زبانی ساده با مولا آشنا شوند.
در پایان نیز دکتر فاطمه راکعی به روش و منش بانو الهی قمشه‌ای در زندگی شخصی اش اشاره کرد و از تلاش‌های مستمر ایشان در تحلیل آموزه‌های مولانا سخن گفت.
در ابتدای جلسه دکتر حسینعلی قبادی، رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، با اشاره به عشق ناب مولوی گفت: آنچه باعث شده تا جان مولوی با عاشورا و امام حسین(ع) پیوند ویژه‌ای داشته باشد شناخت عمیق و بی بدیل مولانا به ساحت حقیقت است. همانگونه که مولانا خود در غزلیاتش می گوید،
حسین کربلایی آب بگذار/ که آب امروز تیغ آبدارست
یا در غزل دیگری
کجایید ای شهیدان خدایی/ بلاجویان دشت کربلایی.
دکتر قبادی با اشاره به اینکه یکی از مسائل مهمی که در مورد مولوی مغفول مانده، قدرت مسئله‌شناسی اوست، گفت: مولوی را از نادر شاعرانی است که فلسفی زندگی می‌کرد و فلسفی می‌اندیشید. در واقع اندیشیدن مولوی فرافلسفی بوده و ذهنی سرشار از مسئله‌یابی نسبت به جهان داشته است. وی همچنین علت تمایز فیلسوفانی همچون سقراط، افلاطون، ابن عربی، هایدگر و.. را در خلق مفاهیم جدید بیان کرد و گفت آنچه که باعث شده مولوی نیز در این زمینه از بقیه متمایز شود خلق مفهوم جدید به‌ویژه مفهوم عشق و تسلط بر جهان هستی بوده است. نگاه مولوی به پدیده عشق و نوآوری در خلق مفهوم عشق نمایانگر عظمت مولوی است که نیازی به اثبات ندارد، مولوی تعریفی بی بدیل از اصطلاح عشق دارد که خود به نوعی خلق مفهوم جدیدی است، در دیدگاه مولوی عشق برزخی تلقی می‌شود که جهان درون را به جهان بیرون متصل می‌کند.
پس از پایان سخنان رئیس پژوهشگاه، دکتر پورنامداریان، عضو هیأت علمی پژوهشکده زبان و ادبیات فارسی در بخش دیگری از این مراسم با ارائه شرح حالی از مولانا گفت: کتاب مثنوی و غزلیت شمس در حوزه شعر تعلیمی و شعر غنایی که هر دو از کتابهای جاویدان ادبیات جهان‌اند و هیچ شاهکاری چه در غرب و چه در شرق به پای آنها نمی‌رسد، چشمه فیاض اندیشه های او در بیانی بسیاز جذاب و غیرقابل تقلید است که شامل بیش از سی و هشت هزار بیت است. که این مقدار شعر آن هم با بیانی در اوج زیبایی خود نشانی از ذهنی دریاوار و استعدادی کرانه ناپذیر دارد که نظیری برای آن نمی توان سراغ کرد.
دکتر پورنامداریان یکی از اساسی‌ترین اندیشه های مولوی در مثنوی را اندیشه او درباره انسان و عظمت مقام او دانست و گفت: او این عظمت را درباره خود به تجربه دریافته بود به همین سبب سخنان او درباره انسان بسیار تأمل انگیز و نافذ است.
این استاد زبان و ادبیات در اشاره به مقام انسان در نزد مولوی بیان کرد: مولوی با توجه به شمس و توانایی های معنوی او و همچنین با توجه به تحول عظیم خود و توسعه شخصیت و تولد ثانوی که در نتیجه برخورد با شمس در او پدید آمده بود، برای انسان مقامی عظیم و توانایی های بالقوه نامتناهی ای قایل می شود که از حدّ انسانی بسیار فراتر می رود، تا جایی که او را همه چیز می داند.
در ادامه این مراسم میزگردی با حضور دکتر فاطمه راکعی، دکتر فریبا ملکیان(فرزند خانم قمشه ای) و افشین اعلا (داماد خانم قمشه ای) و دکتر محمدنژاد رئیس پژوهشکده زبان و ادبیات برگزار شد.
دکتر محمدنژاد در ابتدای میزگرد با تأکید به نقش بی بدیل مولوی در تریوج و تحلیل اندیشه‌های ایرانی و عرفانی اسلامی، گفت: بانو مهدیه الهی قمشه‌ای با تحلیل‌های آموزنده خود، نقش مهمی در ترویج هویت ایرانی و اسلامی داشتند. بانو الهی قمشه‌ای با کلام و زبانی دلنشین موجب فهم و درک ساده اندیشه‌های مولوی شده و نقش ممتازی در ترویج اندیشه‌های مولوی داشته است.
پس از سخنان دکتر محمدنژاد، دکتر فریبا ملکیان(فرزند خانم قمشه ای) آثار برجای مانده مادرش را نام برد و گفت: مادرم الهی قمشه‌ای سراسر زندگی خود را به تحقیق و تفحص بر روی آثار مولانا داشته و هر دفتر مولانا را در یک جلد شرح داده تا جوانان امروزی بتوانند با زبانی ساده با مولا آشنا شوند.
در پایان نیز دکتر فاطمه راکعی به روش و منش بانو الهی قمشه‌ای در زندگی شخصی اش اشاره کرد و از تلاش‌های مستمر ایشان در تحلیل آموزه‌های مولانا سخن گفت.
نظر شما :