اولویت های پژوهشی
طی سه دهه اخیر، ضرورت ارتباط هرچه بیشتر و مؤثرتر مجامع علمی و پژوهشی با صنایع و سازمانها بیش از پیش آشکار و مورد تأکید واقع شده است؛ تا جایی که صاحبنظران، وضعیت کنونی را انقلاب دوم دانشگاهها و پژوهشگاهها می نامند،که طی آن مراکز علمی باید فراتر از کارکردهای سنتی آموزش و پژوهش، کارآفرین باشند و با گستره ای وسیع تر از دانشجویان و فارغ التحصیلان خود ارتباط و تعامل سازنده برقرار کنند. علیرغم آنکه محققان تعامل دوسویه صنعت و مجامع علمی را عامل زنده نگه داشتن روحیه تحقیق و پژوهش و نوآوری از یکسو، و ارائه افقهای جدید برای صنعت از سوی دیگر می دانند، متاسفانه این پیوند خصوصاً میان علوم انسانی و صنعت در تمام جوامع و بالاخص در جوامع درحال توسعه، همچون کشور ما به خوبی صورت نگرفته است.
در سالهای اخیر با پیگیری سیاستها و برنامه های توسعه علمی، خوشبختانه شاهد رشد قابل توجیه تولیدات علمی در کشور بوده ایم، ولی آنچه که میتواند این رشد را به توسعه پایدار کشور گره زده و موجب پویایی و اثربخشی مؤسسات علمی شود، بکارگیری و تجاری سازی دستاوردهای علمی درجهت تعالی و رفاه جامعه است. تعاملات فعال، سازنده و هم افزای مراکی علمی - پژوهشی با محیط پیرامون به طورعام، و صنعت به طورخاص، یکی از مبانی توسعه ای مراکز و مطالبات جامعه از این نهاد پیچیده و سرنوشت ساز است.
عوامل متعددی از جمله تفاوت های ماهیتی این دو حوزه، و همچنین نظام های انگیزشی متفاوت حاکم بر این دو نوع سازمان سبب رشد و توسعه هر دو حوزه بدون تعامل متقابل آنها شده، و گسست عمیقی را دام زده است که منجر به بی مفهومی و رکود کارکرد هر دو حوزه و حتی بعضاً افزایش آثار زیانبار آنها برای جامعه انسانی شده است.
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، بنا به یکی از اهداف خود در چشم انداز آتی، که «پاسخگویی به نیازهای علمی و فناورانه جامعه و تعامل سازنده در عرصه ملی، منطقهای، آسیایی و جهانی» است، و پس از برگزاری موفق «جشنواره پاییان نامه های برتر علوم انسانی در زمینه تولید و اشتغال» در اسفندماه 1396، رسالت دارد تا در جهت ابقای این پیوند حیاتی اهتمام ورزد. همچنین با نامگذاری سال 1398 به نام «رونق تولید»، باید توجه داشت که این شعار به معنای دقیق و عمیق خود خواستار ارتباطی مستحکمتر میان انسان ایرانی و صنعت ایرانی است و یکی از مهمترین حوزههای دانشی که می تواند به بررسی، تحلیل و ارتقای این رابطه یاری رساند علوم انسانی است. بر این اساس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، در راستای اهداف والا و ظرفیت بی بدیل خود در حوزه علوم انسانی، در نظر دارد گامی در مسیر این پیوند بردارد.
از این رو مدیریت نوآوری و کاربردی سازی پژوهش‌های علوم انسانی ضمن تسهیل ارتباط هرچه مؤثرتر میان پژوهشگران و نیازهای جامعه و صنعت در طول سال نیز، اولویت‌های پژوهشی ارائه شده توسط برخی از سازمانها و ارگانهای کشور به پرتال ساتع (سامانه اجرایی بند ط تبصره 9)، سامانه مپفا (مدیریت پژوهش و فناوری ایران) وزارت علوم تحقیقات و فناوری و همچنین اولویت‌های اعلام شده توسط برخی از سازمانها و ارگانهای کشور را در نیمه اول و دوم سال و یا به صورت ماهانه به اعضای هیأت علمی پژوهشگاه اعلام می کند و در پایان سال اولویت های اعلام شده در طی یک سال را به صورت یکپارچه در قالب کتابچه ای تدوین و در اختیار علاقمندان قرار میدهد. این اولویت‌ها تا پایان زمستان امکان پیگیری پروسه‌های آن در قالب طرح‌های موظف و غیر موظف اعضای محترم هیأت علمی از طریق شورای طرح‌های کاربردی را دارد و ممکن است با توجه به ارگان سفارش دهنده و رایزنی های انجام شده با ایشان بشود طرح را در سال بعد نیز پیگیری کرد.
در ادامه اولویت های پژوهشی اعلام شده از سوی این مدیریت در سال 1398 به شرح ذیل آمده است: