نقش علوم انسانی در ارتقاء فرهنگی و اجتماعی جامعه
انسان، ذاتاً کنجکاو است و میل دارد نیازهای خویش را با دانائی و آگاهی مرتفع سازد. انسان و مجموعه عالم هستی، هرچند یک واحد منسجم وپویا ست وسیرغائی واحدی را طی می‌کند، لکن در مطالعه و تحقیق – عمدتاً – (چه در روش‌شناسی و روش‌های علمی و پژوهشی، و چه در زمینه و موضوع مورد مطالعه) تجزیه‌گرا و جزئی‌نگر است و در عین علم، کاشف حقیقی واحد است، اما در گستره فعالیت‌‌‌های علمی در عالم ذهن بشر، تجلیات متعدد و متنوع چه به لحاظ روش‌شناسی و چه به لحاظ موضوع مورد مطالعه ـ یافته است و در یک تقسیمبندی کلی، علوم به ۳ حوزه منقسم می‌‌شوند: ۱علوم انسانی۲ علوم ریاضی ۳. علوم تجربی. هرچند مطالعات و پژوهش‌‌های علمی جدید، مرز علوم گوناگون را در این سه حوزه، بیش از پیش ـ و به‌شدت ـ مخدوش ساخته است و خصوصاً شکل‌گیری رشته‌های میان رشته‌ای علوم ـ نظیر جغرافیای انسانی، برنامه‌ریزی شهری و روستایی، بیوکراسی، روان‌شناسی ژنتیک، بیوتکنولوژی، اخلاق زیستی، و.... ما را بر آن می‌دارد که به یک بازنگری در تبیین عوامل و شاخص‌های تقسیمبندی علوم در حوزه‌های مختلف بپردازیم. کلمه های کلیدی: علوم انسانی، راهبرد، برنامه‌ریزی، ارتقاء فرهنگی، مدیریت فرهنگی
ادامه مطلب
