نشست دوم از سلسله نشست های چالش های صنعت مشاوره مدیریت در ایران

نشست «موانع توسعه مشاوره مدیریت در ایران» توسط پژوهشگاه علوم انسانی برگزار شد

دومین نشست از سلسله نشست های مشاوره مدیریت در ایران با عنوان موانع توسعه مشاوره مدیریت در ایران در تاریخ 19 خرداد 1400 توسط مرکز نوآوری پژوهشگاه علوم انسانی برگزار شد. پیش از این، نشست دیگری با این موضوع در سال 1399 توسط مرکز مذکور با حضور آقایان دکتر نادر سیدکلالی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مهندس سعیدرضا مؤمنی، مدیرعامل شرکت مشاوره مدیریت حاسب سیستم برگزار شده بود و نشست حاضر دنباله ای بر نشست قبلی بود.

در این نشست، آقایان سعیدرضا مؤمنی (مدیرعامل شرکت مشاوره مدیریت حاسب سیستم)، سعید صادقپور (رئیس هیأت مدیره شرکت مشاوره و سرمایه گذاری کارآمد)، دکتر علی داوری (عضو هیئت علمی دانشگاه تهران) و دکتر نادر سیدکلالی (عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی) به عنوان سخنران شرکت داشتند. دبیر علمی نشست آقای دکتر سیدکلالی بود.

در ابتدا دکتر سیدکلالی مروری بر مطالب مطرح شده در نشست قبلی داشتند. ایشان توضیح دادند که در چند دهه اخیر صنعت مشاوره مدیریت در کشورهای توسعه یافته رشد چشمگیری داشته و یکی از عوامل موثر بر رشد اقتصادی این کشورها بوده است. آمریکا، بریتانیا و آلمان سه کشوری هستند که بیشترین حجم درآمدهای تولید شده در این صنعت را به خود اختصاص داده اند.

این عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی به ضرورت تأسیس سازمان نظام مدیریت در ایران اشاره کردند و نابسامانی مدیریت را یکی از بزرگترین مشکلات امروز ایران دانستند. در ادامه، آقای دکتر سیدکلالی سیاست های دولتی را از عوامل توسعه مشاوره مدیریت در کشورهایی مانند آمریکا در قرن بیستم برشمردند و هویت بخشی به مشاوران مدیریت از طریق وضع قوانین محدودکننده برای فعالیت های مشاوره ای توسط برخی گروه ها را یکی از عللی دانستند که در زمان خود به شکل گیری شرکت های حرفه ای بزرگ مشاوره مدیریت در امریکا انجامید.

وضعیت نامناسب اقتصادی ایران در دوره ای طولانی به خصوص در یک دهه گذشته، تسلط مدیریت سیاسی به جای مدیریت حرفه ای در بخش عمده ای از اقتصاد ایران، خودشیفتگی و دیکتاتورمآبی مدیران ناکارآمد، بی علاقگی برخی از مدیران به خصوص در بخش های دولتی و شبه دولتی به حل مسائل و چالشهای فرهنگی مانند مشورت ناپذیری مدیران از جمله دیگر مسائلی بودند که ایشان از آن ها به عنوان موانع توسعه مشاوره مدیریت در ایران نام بردند.

در ادامه آقای سعیدرضا مؤمنی، موانع توسعه مشاوره مدیریت را در سه گروه عمومی، براساس نوع ذینفعان و براساس چرخه عمر طبقه بندی کردند و تأکید کردند که تمرکز ایشان بر مسائل پروژه های مشاوره مدیریت است.

ایشان در بخش اول توضیح دادند که روشن نبودن نیازها در RFP پروژه ها در سمت کارفرما، تخصصی نبودن شرکت های مشاوره، فرایندهای نابالغ برگزاری مناقصات مشاوره مدیریت، قیمت شکنی غیرمتخصص های مدعی، رگولاتوری و سیاستگذاری ناکارآمد،عدم وجود استانداردهای مشخص برای تعرفه گذاری و تغییرات زیاد محیط کلان سیاسی و اقتصادی ایران از جمله عوامل تضعیف کننده توسعه مشاوره مدیریت هستند.

در ادامه ایشان مشکلاتی را در سمت کارفرما، مشاور، ناظر و عامل چهارم برشمردند. تغییرات مکرر مدیریتی، بدبینی نسبت به مشاوران و انتظارات زیاده از حد داشتن از عوامل مشکل ساز در سمت کارفرما؛ تمرکز بیش از حد بر تکنیک ها و ابزارها و ارائه راه حل های غیرکاربردی در سمت مشاور؛ بهانه تراشی و تلاش برای اثبات خود در سمت ناظر؛ و عدم برقراری ارتباط موضوعی و محتوایی با کارفرما در سمت عامل چهارم از موانع عمده توسعه مشاوره مدیریت ایران توسط ایشان قلمداد شدند.

دکتر علی داوری، مشکلات مشاوره را ناشی از دولت، صنعت و مشاوران دانستند. ایشان با نام بردن از دهه 80 شمسی به عنوان دهه طلایی مشاوره، به کاهش ارزش پول و رشد اقتصادی در دهه 90 اشاره کردند و پرداخت هایی که اکنون به مشاوران صورت می پذیرد را در مقایسه با تورم ناچیز قلمداد کردند. نبود انجمن های قوی، اتحادهای ضعیف میان شرکت های مشاوره، نبود مدل های بومی مدیریتی، عدم رتبه بندی کارآمد شرکت های مشاوره و تخصصی نبودن این شرکت ها موانع دیگری بودند که این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران از آن ها نام برد.

دانلود فایل تصویری این نشست